Türkiye, Batiya bagimliliginda, edilgenliginde, asagilik kompleksinde, baska bircok ülkeden farkli degil. Farki, ic cekismelerinden kurtulup evrensel degerlerin benimsenmesinde dünyaya öncülük etmesi olabilir.
Yeni olusan dengeler acisindan kritik ve belirsiz bir noktadayiz. Türkiyeyi Rusya, Cin ya da Islam cephesinde görmek isteyenler de var, Vatikanin yoldaslik yaptigi Avrupa-ABD cephesinde görmek isteyen de.
Ben ne Türkiyeyi ne de kendimi, bu cephelesmenin taraflarindan biri olarak görmek istiyorum; ne de iki ipte oynayan cambaz olmasini...
Kurulmakta olan ittifaklar, bizi dünyali olmaktan, dünyanin karsi karsiya oldugu sorunlarla ugrasmaktan alikoyuyor.
Hele yeni kusaklar, tarihten hortlatilan din catismalarin ne tarafi ne de kurbani olmayi istiyorlar. Ne var ki, mesruiyeti cökmüs bir dünya düzeninin getirdigi aclik, sefalet ve adaletsizlik, catismalarda saf tutsunlar diye nice genci provoke edenlerin isini kolaylastiriyor.
Gecmisin tecrübesi adina, gecmisin hatalarini cok tekrarladik.
Avi, tarimi, teknolojiyi hep yaslilar aktardi genclere.
Oysa bugün, türümüzün tarihinde ilk kez, yaslilar genclerden ögrenmenin arifesinde.
