Coksesli cagrisimlarin en uzak, en yaban, en kaotik simgelerine yüklenme pesinde bir yazar. Ve onun, destansi anlatiminin ic ice gecmis monologlariyla gelistirdigi oylumlu öyküleri. Hasibe Cerkonun delici gözlem gücüyle bilincaltinin kivrimlarini harekete gecirdigi, en caprasik sözcük düzlemlerini -yaban, fantastik, alegorik, masalsi- kapsayan özgün bir kitap Diananin Kanli Kavaklari. Sonraki öykülerinde de yer alan ölüm, doga, sonsuzluk, düsler gibi temalari islerken gelistirdigi lirik söylemin dügümünü atiyor. Herhangi bir kaliba sigmayan, siir ve müzik duyusunun filizlendigi sözcüklerden olusmus karakteristik on üc öykü, günlük duyusal yasantinin algilanmadan kalan sonsuz olanaklara gebe oldugunu gösteriyor. Bu olanaklar sanatcinin kaleminde bir büyü atmosferiyle bicimlenerek gerceklik durumuna yükseliyor. Salt duyguyu degil, devinimi de veren ritimler, renklerin uyum ve karsitliklari, isik ve karanlik dengesi tüketilemez, yok edilemez, bir tarzda kaynasiyor. Bu öyküler, pastoral görünümün ardinda dünyanin kiyiciligina, zalimligine karsi aci dolu bir ses; hipnotik.
