Evvelen kalbim gec kaldi sevgiye...

Hayat, günes misaliydi, Gelinciklere vurur isigi gölgelerini birakirdi yere. Dogmadan önce, isik tutar seni besler, büyütür, bakar, nefes aldirir sonra da gölgeni birakirdi geriye.

Bende ilk büyüyorum sanmistim, ta ki gec varilmis kalinmisliklari fark etmeden önce... Bir gün damarlarindan sizan günesi hissettiginde unutmayasin, senin de gölgen kalacak geriye. Simdi ben bu kitabimda baharlardan sizip dilimi lal olarak topladigim vakitti.

Dalina nisan yagmuru, düsünce unutmayasin beni...