Hasibe Cerkonun metinlerindeki üslupculugu sonsuzluga kosan barok
olarak niteliyorum dengeyi ararken simgeler bakimindan zengin,
dogurgan bir sekle, cogalirken yayilan büyük bicim e ulasiyor.
Kelimelerin derin dogasina ait hareket, ses, renk akisi dis dünyanin
tasvirindeki görkemli anlatimla özdeslesiyor. Icerigi olusturan metinlerinde
secik bilgiye erismeyi hedefliyor ama duyuma sirt cevirmiyor; ayrintinin
kalici cizgileri üzerine titrerken yüregin alip basini gitmesine de izin
cikariyor. Daha önemlisi celiskiden korkmuyor, bilakis celiskiyle saldiriya
gecebiliyor, abartmanin sinirini biliyor ve sonucta etkileyici metinler ortaya
koyuyor...
Metinlerinin caprasik düzenini korurken sadelige baskaldirdiginin bilincini
yasiyor. Giriftlik, derinlik ve yalinlik ayni zamanda boy veriyor onun
metinlerinde; bir irmagin caglayisi gibi yaban, temiz ve isiklarla parildayan
bir müzik dinletiyor kelimelerin dizilisi. Bunlari bir araya getirmek,
yetenekleri ardina dek acilmis, sekil ve ad vermede gidis yolunu ince
sezisle cizen bir yazin virtüözünün marifeti biricik ve kopyasiz ve kopya
edilemez...
Her gercek deger gibi gec anlasilacak bir metinle karsi karsiya
bulunuyoruz yazik ki Onu anlayanlar ölümle yeniden dogusu yasar ve aski
dil düzleminde tecrübe ederek sonsuzluga ilmek atmis olur. Burada hem
bir kelime virtüözünün hem bir söz ustasinin kalem oynattiginin farkina
varilmasini istiyorum. Cerko gibi bir kalite öyle adim basi rastlanan bir olay